Μία από τις μακροοοικονομικές ανισορροπίες της ελληνικής οικονομίας, κατά τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης, ήταν η παρατεταμένη ύπαρξη πρωτογενών ελλειμμάτων, παρά τους θετικούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης, καθώς και ο υψηλός λόγος χρέους προς ΑΕΠ. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την ελλειμματική κατάσταση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, κλόνισαν την επενδυτική εμπιστοσύνη, με αποτέλεσμα τη ραγδαία πτώση των επενδύσεων τα επόμενα χρόνια. Επιπλέον, ο συνδυασμός της αύξησης του δημόσιου χρέους (αριθμητής), ως απόρροια της χορήγησης δανείων στα πλαίσια των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής και η μεγάλη πτώση του ονομαστικού ΑΕΠ (παρονομαστής) κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, οδήγησαν σε περαιτέρω άνοδο τον λόγο χρέους προς ΑΕΠ (2007: 104,6%, 2014:181,5%). Η Ελλάδα πέτυχε πρωτογενή πλεονάσματα μετά το δεύτερο μισό της περασμένης δεκαετίας (εξαιρουμένης της διετίας 2020-21, όταν χρειάστηκε να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις του πανδημικού shock). Έτσι, η εμπ...